رقاص دلبر!!!

سامولوک علیک

خوشگلم دلم واسه آپ وبلاگت تنگ شده بود....به جز یه مریضی که با تب همراه بود و یکم اذیت شدی اتفاقه ناخوشایند دیگه ای نیفتاده خدا رو شکر....تو این مدت باهم تولد سام یکساله رفتیم...تولد منو جشن گرفتیم...دور همیای باحال داشتیم و کلی با بچه های دیگه دوست شدی . حالا میخوام یکم از فندق بازیات بگم دلبرکم تا جیگرم حال بیاد.

تو این ماه آرمان با تلاشه بی نظیر تبدیل به یه رقاصه ی گوگولی مگولی شد...از اونجایی که تنبله تنبلا هنوز بدون کمک نمیتونه وایسه رو زانو بلند میشه و با تکون دادن کمر و باسن و بالا پایین کردن صورت و حرکات موزونه دست ( مثل رپرا !!!  ) شروع به دنس میکنه...

همه خانواده همی به وجد میاند و سر و صورت پسمل رو غرقه در بوسه میکنند...

آرمان جان تو این ماه یاد گرفت که با کله نمیشه از رو مبل پائین اومد و دیگه این عمل رو با پا انجام میده!!!

پسر برگ گلم یکم حساسه و وقتی بعد از ظهرا بخواد بخوابه و یدفعه صدای آیفون یا تلفن رو بشنوه حسابی کفری میشه و با جیغ زدن و کتک زدن بالشش اعتراض خودشو نشون میده.

بشکن زدنم یاد گرفته فقط دوتا انگشتشو بهم میماله البته و خوب صدایی در نمیاد....

با ریتمه آهنگ ددر دد میگه و حسابی میخونه واسمون و حسابی میره تو حس.

گوشیه تلفن رو نزدیکه گوشش میگیره و شروع میکنه با حالته پانتومیم حرف زدن!!!

با دیدن عروسکا تعجب میکنه و لبخند معنی داری میزنه و فکر میکنه زنده اند و نازیشون میکنه...

خوب خوابیدن

خوب غذا خوردن

بازی کردنات

ارتباطتت با بقیه

اخلاق قشنگ و مهربونت

همه و همه حرررررف نداره عشقم

میعشقمت میماچمت میدوووووستمت....

اینم چند تا عکس از نازپرورده مامان و بابا

اگر عکسا کمه یا خوب نیست چون مامان تنبل شده و آرمانم اصلا همکاری نمیکنه!!!میخواد باز بزنه دوربینو بشکنه!!!

بله بله بله

همین دیگه....

ماچ ماچ