پانزده ماهگیه رادمان طلا

فردا پونزده ماهگیه دونه الماس تموم میشه و وارد شونزده ماهگی میشه....تو این ماه راه افتاد توپ بازی با پاهاشو یاد گرفت تونست بدوئه یکم مثلا با سرعت دو کیلومتر در ساعتمعنی به به رو فکر میکنم بدونه دیگه معنی بخواب لالا کن رو کامل میدونه.ارتباطش خیلی پیشرفت کرده...یه مدته بد غذا شده و پدرمونو دراورده....فوضولیش سرجاشه ولی به واسطه راه رفتنش میشه گفت غرغرش کمتر شده....آرمان جونم تا الان حدود ۲۳ نشانه رو یاد گرفته....خطش به شدت بد شده چون دلش میخواد تندتر بنویسه که فقط دیکته اش تموم شهبا معلمشون به یه روابط مسالمت آمیزتر رسیدیم و میشه گفت آرامش داریم.روند درس دادنش خیلی سریع شده ولی راه درویی نیست...آرمان سر هر مشق نوشتن گریه میکنه و لوستر شده....وضعیت روحیه خودم به شدت ،به شدت بد شده و بخاطر این دوتا گلم همچنان تحمل میکنم.....خدا به همه کمک کنه روزگار واقعا بدی شده .بیچاره بچه هامون

به این آخریه میگیم خنده ی فیکِ پیرمردی

اینا هم کار قشنگ آرمان جونمه...نامه برام نوشته که دوروز طول کشیداونم تشکر منه ازش🥰

اینم نامه ای به پدرش

اینم دسته گل رادمان خان جای چنگولش رو صورت نازنین آرمانم

اگر عکسا تکراریه یا هر چی من دیگه نمیدونم...همینی که هست....میخوام کامل تخلیه اطلاعاتی کنم ....همین دیگه...و باز هم به قول آرمان خُدااااااافظ