آرمان و رادمان الماس های زندگیم

    سلام سلام  آقا پسر خوب الان خوابیده و مامانی یکم تونست بیاد بشینه و نگاهی به وبلاگ بندازه... 13 ماهگیت دیروز تموم شد و شازدم این ماه با عدد نحسش رو پشت سر گذاشت.... رفتی تو 14 ماهگی و دیگه آقا شدی واسه خودت... اینروزا آوازه خوان شدی و صداهای مختلفه آشه ایشه دد ماما بابا ننننه نه بوووو و از این دست اصواته نامفهوم رو از خودت در وکنی!!! منم گاهی همراهیت میکنم و تو وقتی میبینی من از توام دیوونه ترم شوکه میشی و به من گوش میدی و بعدم از ذوقه اینکه وااااای مامانم چقدر خوش صداست میای سرتو میچسبونی به من که بغلت کنم ولی خوب من آدم الکی هرتکی ای نیستم....کاااااار دارم میفهمی؟ باید برم به غذام برسم بغل...

  پسرم بخاطر مشکلات آپ رغبت نمیکنم پست بفرستم....عکسای تولدت نمیاد یه جشن گرفتیم که تمام عزیزامون کنارمون بودند....به فاصله یک هفته تولد پارمیسم رفتیم و اونجا هم حسابی بهمون خوش گذشت فعلا کرکره تولدا پایین کشیده شده تا ببینم نوبت مهسا که بشه بازم بخور بخور داریم یا نه.... توی جشن تولدت متاسفانه سر شام خبر مرگ مادره زنداییه خودم رو بهمون دادند اینکه جلو مهمونا و زنداییه حاملم خودمونو کنترل کنیم و گریه نکنیم خیلی سخت بود، با یه بهونه واهی که زندایی متوجه قضایا نشه شبونه راهیه اصفهان شدیم و فرداش تشییع جنازه بود...روزای خیلی سختی بود و بدتر از همه ی این قضایا اینکه امروز زنداییم بچشو سقط کرد...متاسفانه فرشته ی تو دلش طاقت این مصیبتهای...

سلااااام                                                                با کماله تعجب همانطور که مستحضرید عکسارو بدونه مشکل آپ کردم! سایز 21 در 14 با رزولیشنه 72 راهه طلائیشه....البته شایدم امروز نینی وبلاگ سر حاله که دست رد بی سینم نزده... آرمانو وقتی یازده ماه و یک هفتش بود اتلیه بردیم... خیلی روز سختی بود و آرمان اصلا همکاری نکرد از بس که بد اخلاق بود و وسایله صحنه رو پرت میکرد!!                      ...

سلام این پست جامونده ماه یازدهمه همین چند تادونه رو تونستم آپ کنم تو ماهه یازدهم آرمان بدونه کمک نشست و این عکس اولین حرکتشه           این پسر دوستم مژگانه...اسمش صدراست و من بعد دوسال رفته بودم دیدنه دوستم....     این محرم رو با پسرم گذروندم و رفتیم بیرون و آقا آرمان کلی کیف کرد     براش شیر نذر کرده بودم و خودشم نوش جون کرد       اینجا هم پسرم مریض بود ولی همچنان خوش اخلاق....سرفه های خشک داشت و از گلوش صدا بیرون نمیومد....روزای بدی بود.     ...

 سلام  فردا ساعت 6 و نیم باید بیدار شم تا ساعت 8 بیمارستان باشم....سراپاشورم امشب تو این چند وقت فقط تو پارسال زندگی میکنم....پارسال همچین شبی خوابم نمیبرد تا 4 صبح بیدار بودم و دعا میکردم فردا همه چی خوب پیش بره.... این چند وقته همش تو این فکر بودم که واسه تولدت چی بنویسم....ولی درست مثل پارسال شدم....زبونم قفل شده.... یعنی یکسال گذشت؟ باورم نمیشه....خیلی زود گذشت.... سختترین سال عمرم بود....نگهداری از تو اون اوایل بیشتر شبیه کابوس بود حتی دیدنه آینده روشن برام بی معنی بود اما روزا گذشت و گذشت و تو بهتر و بهتر شدی....خوشگلتر مهربونتر خندونتر عزیزتر و عزیزتر و عزییییییییییزتر.... همش انگار بیشتر از قبل دوست دارم....

ببینید از الان اعلام میکنم شروع کردم به آپ عکسا حالا نگاه کنید چند روز طول میکشه تا اونی که میخام رو بالاخره بفرستم ...

    سلام حاله همه ی ما خوب است...فقط حس و حوصله ندارم ...سرمان بسیار شلوغ است...آتلیه رفتیم....اونجا گریه کردیم از گریه های آرمان، عکسا اومد، کوبیدیم دیفال ... چند روز بی نت و پی سی بودم... آرمان با عرض خسته نباشید چهار دست و پا شد تازه...یه هفته ای میشه... سومین دندونش 8 آذر از پایین نیش زد... سر خوابیدن شوخی و مسخره بازیش گرفته همش پستونکشو توف میکنه تا من دنبالش میگردم هر هر به بدبختیه من میخنده.... سر سیب زمینی پیاز میره و پخش و پلاشون میکنه.... کابینتارو چسب زدم که دستاش هی لای لولاهاش گیر نکنه.... لگوهاشو میپاشه و دوباره مودبانه جمع میکنه... در لباسشویی رو میکوبه به هم... رخت آویز و دسته جا...

سلااااااااام     دیشبم دومین دندون آرمان اینبار بالا سمت راست نیش زدهههههه....الان یه نقطه فقط لثه اش شکافته شده....الهی دورت بگردم مااااادر                                                           تلاشهای منو برای عکس انداختن از تک دندونه اولیه آرمان مشاهده میفرمایید...خیلی باید دقت کنید تا ببینیدش     ...

  ماهگردت مبارک عشقممممم   قرار شده دوشنبه بامانلی جون بریم پیش یه دکتر کار درست....قد و وزنت بمونه واسه پست بعد... آرمان جونم یه هفته ای میشه که دیگه با روروئکش همه جا میتونه بره... با قل خوردن تمامه اتاقا سرک میکشه فوضولی شده واسه خودش...یه هفته ای هم میشه که میتونه از حالت خوابیده خودش بدونه کمک بشینه....امروزم که بابایی تو حالت چهاردست و پا نگهش داشته بود یه دودیقه ای همونجور وایساده بود ولی حرکت نمیکنه و فقط باسن مبارک رو جلو عقب میکنه، اینا هم همه یعنی اینکه دستای کپلک قوی شده و میتونه وزنشو تحمل کنه.  خیلی خیلی خووووووشحالم از این پیشرفتات جیگره من، ایشالله راه افتادنتو ببینم مامان جان....